วันเสาร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2560

ความรู้สึกกับโอกาส


สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นก็ขอแนะนำตัวเองเลยนะค่ะ555555555

ดิฉัน นางสาวพิมพิกา มาน้อย อายุ20ปี ชื่อเล่นดัชมิลล์ หรือจะเรียกว่า(อ้วน)ก็ได้นะค่ะเพราะชื่อนี้เพื่อนๆเขาก็เรียกกัน เพราะดิฉันเป็นคนอ้วน2017ค้า 5555 ฉันเรียนอยู่มหาลัยเนชั่นชั้นปีที่2นะค่ะ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ เอาล่ะ!เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ถ้าหากถามถึงความรู้สึกที่มีต่อมหาลัยฉันมีมากเลย เพราะฉันชอบที่นี่ชอบบรรยากาศของที่นีเพราะปกติก็เป็นคนที่ชอบธรรมชาติชอบภูเขา🌳🌲🌺🌻และที่นี่ก็ตรงตามความชอบของฉันเลยทีเดียว😊วันแรกที่ก้าวเข้ามาในมหาลัยแอบกลัวๆอยู่ว่าจะเหงาแต่มันก็เหงาจริงๆแหละ555555เพราะที่นี่เป็นที่สงบ ร่มเย็น และไม่วุ่ยวายเหมือนมหาลัยแหงอื่นที่นี่มีนักศึกษาไม่มาก อาจารย์ผู้สอนก็ใจดีเพื่อนๆก็น่ารักมากเลย อิอิ  



นี่เป็นบรรยากาศวันแรกของการเดินทางมามหาลัย!!ทั้งร้อนทั้งสนุกได้พบปะเพื่อนต่างโรงเรียนทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักทำให้มีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นอีกมากมายหลายคน💛






พอเดินทางมาถึงมหาลัยก่อนที่เราจะเอาของเข้าไปเก็บไว้ที่หอเราจะต้องมาไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำมหาลัยก่อนเพราะว่าเราอยากให้ท่านได้ปกปักรักษาเราในการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ถึง4ปี




ภาพนี้เป็นบรรยากาศของพิธีการไหว้ครูประจำปีของมหาลัยที่ให้นักศึกษาได้แสดงความเคารพต่อครูบาอาจารย์ แสดงถึงความกตัญญูกตเวทีต่ออาจารย์ผู้สอน





อ้า!ภาพนี้เป็นภาพที่ตื่นเต้นที่สุดของฉันเลยล้ะ!อยากรู้ใช่มั๊ยล้า เลื่อนลงไปเลย👇






นี่เล้ย!😵😲ฉันได้รับโอกาสจากมหาลัยให้เป็นตัวแทนไปแข่งขันฟุตซอลหญิงที่สถาบันการพละศึกษาวิทยาเขตลำปางมันเป็นครั้งแรกของฉัน👟 ฉันดีใจมากที่ได้รับโอกาสแห่งนี้เพราะฉันชอบการเล่นกีฬาโดยเฉพาะฟุตซอลถึงแม้การแข่งขันในครั้งแรกของฉันอาจจะแพ้แต่ก็ไม่ได้ถดถอยเพราะฉันเชื่อว่าเมื่อฉันได้รับโอกาสมาแล้วฉันยังสามารถที่จะทำให้มันดีขึ้นกว่าเดิมได้อีกแน่นอน⚽





นี่คือทีมของฉันในการแข่งขันในวันนั้น love u 5555555❗





ภาพนี่คือบรรยากาศของการรับน้องในห้องประชุมเชียร์ ทั้งสนุกและเหนื่อยเลยซะทีเดียว




ฉันได้รับหน้าที่ให้เป็นสันทนาการของมหาลัยประจำปีการศึกษา2560




นี่เป็นบรรยากาศของการซ้อมทีมสันทนาการ 555 ทำเอาเหนื่อยไม่เบาเลยนะทีมเราอยุ่ซ้อมกันจนดึกเพื่อที่จะเอาไว้ในการโชว์ให้น้องๆดูในวันรุ่งขึ้น จ้าาาาาาาาาาาาาาาาา





เป็นสันทนาการ เราจะต้องทำให้คนอื่นหัวเราะและสนุกไปกับเรา ถึงแม้ว่าเราจะเครียดแค่ไหนก็ตามเพราะมันคือหน้าที่อย่างหนึ่งที่จะมอบความสุขให้แก่คนที่ได้พบเห็น เพียงแค่แลกรอยยิ้มของพวกเขากลับมามันก็ทำให้พวกเราหายเหนื่อยได้เลยทีเดียวน้าาา😋




ฉันอยากบอกความรู้สึกให้ทุกๆคนรับรู้ว่า แต่ก่อนฉันเป็นคนที่ขี้อาย ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าที่จะสบตากับผู้คน ไม่กล้าแสดงออก😓 แต่พอมาถึง ณ จุดๆหนึ่งฉันกล้าที่จะทำสิ่งต่างๆกล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่แปลกใหม่ที่ฉันไม่เคยทำและมันก็เป็นผลดีกับตัวฉันอีกด้วย ฉันทำไปเพื่อแค่แลกกับรอยยิ้มของพวกเขามันก็ทำให้ฉันมีความสุขและหายเหนื่อย!😘

I love NTU

......................................................

#ความทรงจำที่ฉันไม่เคยลืม#
phimphika manoi
















































































































































































โครงการพระราชดำริรัชกาลที่9 1. โครงการพัฒนาดอยตุง          “ฉันจะปลูกป่าดอยตุง” พระราชดำรัสของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี หรือสมเด็...